సాహిత్యం

అందంగా ఉన్నావంటే చాలు అమ్మాయి పడిపోతుంది అవసరం లేకున్నా సరే కురులు సర్దుకుంటుంది తెలివైన వాడివి అనగానే అబ్బాయి పడిపోతాడు ఆడవారి మాటలకు అర్థాలే వేరని తెలుసుకోడు ఆమె పెదవులపై వాలి గాలి పాటయ్యింది […]

పుట్టుకతో ప్రతి మనిషి బాల్యాన బ్రహ్మ స్వరూపమైనా నడకను నేర్చింది మొదలు చదువు, సమాజ పరిపక్వతతో పొందే,సంపాదించే అర్హత పట్టాలన్నీ జీవితాన సంస్కారానికి గాక సిరిసంపదల కొరకే అని తలచి, స్వార్ధం వైపే నిలిచి

ఆకాశంలో మిల మిల తారలు మిణుక్కులాపి భువి వంక వీక్షించె నింగిలో నెలవంక మరింత వెలుగుతో తొంగి తొంగి నేల వంక దృష్టి సారించె భాద్రపద మేఘాలన్నీ వర్షించక దేనికో ఎదురు తెన్నులు జూసె

భాషించే భాషలో భావం మనసు మెదిలి వస్తుంటే అనుబంధం అర్థాన్ని ఆత్మతో స్పృశిస్తుంటే ఉల్లాసంతో ఉత్సాహం ఉవ్వెత్తున రేకెత్తిస్తే గాయపడి, బాధలో అమ్మా! అబ్బా! దేవుడా..! అని దైవం, తలిదండ్రుల గురుతుకుతెచ్చి ఆ మమకారాన

విఘ్నాలకు విరుగుడని విజయాలకు మార్గమని వినాయక చవితి పండగ జరుపుకుందామనుకున్నా! ఇంతలో … నాలో అంతర్మధనం . అడుగుదామనుకున్నా ఆ మూషిక రాజునిలా .. ఉండ్రాళ్ళు, గుండ్రాళ్ళు అట్లు, బొబ్బట్లు, గుగ్గిళ్ళు వడపప్పు, పాయసం

సాధుతత్వమును సూచించే కాషాయము ఎగరంగ శాంతి భద్రతల సురక్షితాలు తెలుపుతో తెలపంగ సస్యశ్యామల పచ్చదనాలను పింగళి వెంకడు అద్దంగ రెప రెప లాడుతూ ఎగిరింది నా అందాల తిరంగ భూమాతకు కస్తూరీ తిలకము వలె

పల్నాటి యుధ్ధం బొబ్బిలి యుధ్ధం వారసులం మనలో మనమే తన్నుకు చస్తాం తప్ప వేరెవరితో చేస్తాం యుధ్ధం వెలుతురును మింగి విర్రవీగేది నిశి విజ్ణానాన్ని మింగి వీదిన పడేది కసి ఎదుటివాడు చిక్కుల్లో పడితేనే

సేతువునగమ్యంఎరుగని పడవలఅలజడులు నేటి గరళభరిత నూతనసాహితీతీరుతెన్నులు నవపథాన వెలిగిపోతోన్నపరభాషాకరదీపికలు దీనస్థితిలోన నిలిచిపోయిన తెలుగువెలుగులు హిందుస్తానీ అంగ్రేజీల పదప్రయోగ బోధనలు తెలుగుసాహిత్యాన్నిపాతాళానికీడుస్తున్నాయి నవ కవుల తెలుగు సాహితీ దారి తీరులు నేటినాట్య పాదకదలికల నలిగిపోతున్నాయి అడ్డులేని

స్వాతంత్రం ! ఎవరికీ? భారత దేశానికా? లేక దేశంలో నివసించే ప్రజలకా ? దేశానికైతే… ఎలాగోలా, ఎట్టకేలకు వచ్చిందిలే, 1947లో ఏంటీ… ? ఎంతోమంది, కష్టపడి తెచ్చారా? ఏమిలేదు? 200 సంత్సరాలు పట్టిందిగా తేడానికి

ఏమి ఏమి ప్రజాస్వామ్యం ఏమది… – మందు సీస పచ్చనోటు నడిపే దౌర్బాగ్యం గాక మరెందిది ఏమి ఏమి నాయకత్వం ఏమది… – మౌనంగా అగుపడుతు రాజ్యగాన్ని గండి కొట్టుడు గాక మరెందిది ఏమి