కధలు

నిఖిల్ ముభావంగా, మౌనంగా ఉన్నాడు. ‘ఏం నాన్నా అలా ఉన్నావు?‘ తాతయ్య అడిగాడు. ‘ఏం లేదు తాతయ్య. బాగానే ఉన్నాను‘ అబద్ధమాడాడు. అబద్ధామాడినట్లు ఇద్దరికీ తెలుసు. నిశ్శబ్దంలో నిగ్గు తేల్చగల సత్తా తాతగారిది. పెద్ద

‘ఓలమ్మా! టివీ లోన ఏటో అయిపోతంది’ లచ్చిగాడు అమ్మని పిలిచాడు. అమ్మ పెరట్లో పనిలో ఉండి వినిపించుకోలేదు. తాత గుమ్మంలో నిలబడి ఉన్నాడు. మనవడ్ని బడికి తీసుకెళ్ళడానికి సిద్ధంగా బయట ఊత కర్ర పట్టుకొని

చీకటి కావస్తుండగా ప్రయాణికులతో పూర్తిగా నిండి , రద్దీగా ఉన్న ఒక బస్సు తన గమ్యస్థానానికి బయలుదేరింది. ఆ బస్సు ఒక అడవి గుండా ఘాట్ రోడ్డు పై ప్రయాణిస్తుండగాఅకస్మత్తుగా వాతావరణం మారిపోయి భయంకరమైన

పార్ట్ టైం కోసం పరుగులు పెడుతున్న రోజులు. ఒక రెస్టారెంట్ లో దూరి జాబు కావాలి అని అడిగితే , బయో డేటా వుందా అని అడిగాడు. అంట్లు తోమే జాబుకి కూడా బయో

మలేషియా ఎయిర్ లైన్స్ లో మెల్బోర్న్ నుంచి హైదరాబాద్ ఎయిర్ పోర్ట్ లో దిగి, టాక్సీ లో మౌలాలి ఉన్న అన్న ఇంటికి చేరుకున్నాను. ఒక రెండు రోజులు రెస్ట్ తీసుకుని ఆటో ఎక్కి

అది Melbounre నగరం. ఉదయం సమయం 6 : 30 గంటలు కావస్తోంది.సూర్య భగవానుడు మంచి మూడ్ లో తళ తళా మెరుస్తున్నాడు. బాగా లాన్ లో గడ్డి పెరుగుతుందని రాంబాబు వేసిన విత్తనాల

వర్కింగ్ మెన్స్ Hostel లో ఉదయపు సూర్యకిరణాలు తాకి “జానీ దేవ్ భట్ట్” కి చురుక్కుమని తాకాయి. ఈతని అసలు పేరు “జయ నీరజ్ భట్ట్” కాని స్నేహితులు తోకలు కత్తిరించి”జానీ దేవ్ భట్ట్”

అది Melbounre నగరం. ఉదయం సమయం 6 : 30 గంటలు కావస్తోంది.సూర్య భగవానుడు మంచి మూడ్ లో తళ తళా మెరుస్తున్నాడు. బాగా లాన్ లో గడ్డి పెరుగుతుందని రాంబాబు వేసిన విత్తనాల