కవితలు

కాలం నదిలో పడి ఒక శాల్తీ కొట్టుకుపోయింది గట్టు మీద ఒక శాల్తీ కుప్పకూలింది అమావాస్య రాత్రి ఒక మిణుగురు పురుగు ఒక తెల్ల కలువని కుశల ప్రశ్నలు వేసింది రాత్రి కలలో భోరున […]

నడిజాములో నిను నిద్దరలేపి నువ్వూహించని ప్రశ్నలు అడిగి నీ తలపుల తలుపుల తాళం తీసి నీ చుట్ట్టూ చీకటిబూజులు దులిపి నీ కనులకు కమ్మని కలలను తొడిగి నీ మనసుకి హాయిని పంచే ప్రణయవిపంచిని

నడిజాములో నిను నిద్దరలేపి నువ్వూహించని ప్రశ్నలు అడిగి నీ తలపుల తలుపుల తాళం తీసి నీ చుట్ట్టూ చీకటిబూజులు దులిపి నీ కనులకు కమ్మని కలలను తొడిగి నీ మనసుకి హాయిని పంచే ప్రణయవిపంచిని

సాగుబడిలో పశ్చిమానా కలుపుమొక్కవు మడిలోన నాణ్యమైన విత్తువైనా నారుమడిలో నేలవంగిన నువ్వెవరు…. మలయమారుతం కాలేక ద్వీపదీపం కాంతిగాక దిక్కులేని పశ్చిమానా దిగులుపడినా నలుపురాయిల నువ్వెవరు…. సనాతనంలో పునీతంకాక సంఘసేవ ఎంగిటాకులా ప్రక్కటెదురుల బెరుకులాగ పండ్లగంపలో

శివనింద విని తనువు అర్పించావు తల్లీ! దాక్షాయణీ! దేవీ దయ చూపవే! హరుని విలాసములోని యర్ధంబు నీవే! హైమవతీ! దేవీ దయ చూపవే! శివుని ఐక్యత కొరకే తపము చేసిన తల్లీ! నగరాజపుత్రీ! దేవీ

గ్రహ గతులు తప్పిన గగనము, ,గ్రహణం పట్టిన , రవి ,రేరాజుల తోయం , శాంతి సౌఖ్య సౌభాగ్య ,శూన్యం ॥గృహిణి ॥ ప్రతి కార్యమునకు, ,సలహా సంప్రదింపులు, ప్రతి అక్కరకు ఇల్లాలి అగత్య

తెలుగు మనసుల ముసిరి అల్లిబిల్లిగ అల్లుకు పోయిన తెలుగుతల్లి కొప్పులో చెండుమల్లి , మూడు వసంతాల కుసుమాల సుగంధాలు వెదజల్లుతూ , ప్రవాసాంధ్ర నుండి నివాసాంధ్ర వరకు ప్రసరిస్తున్న సువార్తావాహిని , ప్రత్యూష ప్రకటిత

ప్రియునితో —– రేతిరంత ఏడనుంటివొ విభుడా నాప్రియుడా ,ఏడనుంటివొ , నిండు పున్నమీ నీరుగారిపోయే , పండు వెన్నెలా మసక బారిపోయే, ముడిచిన కురుల తురిమిన మల్లె ,జాజి విరులు , ముకులించుకు రాలి

తొలి తొలి తూరుపు తెల్లదనంలో తరణి అద్దిన అరుణిమ గాంచి ధరణికి పుట్టిన పులకింత – ప్రేమ నీ మనోకుసుమ పరిమళమేఘం నా హృదయాంతర హృదయంలో చిలిపిగ చిలికిన చినుకుల తొలకరి – ప్రేమ

ఆత్మనెరుగని వాడు అమితభక్తి తోడ ఎన్ని రాళ్లకు మ్రొక్కి ఏమి ఫలము? అంతరాత్మ మాట నాలకించని నాడు ఎన్ని వేదములు చదివి ఏమి సుఖము?? మూడు గీతలు నిలువు వైకుంఠనీతి అడ్డముగ ఆ మూడే