సాహిత్యం

ఈ ప్రాసాదపు ప్రాంగణం లో నీ తోడుగా! ఆనందం అనంతంగా ఆస్వాదించిన నేను! పగిలిన నా గుండెల్లో! దిగులును ఒంటరిగా ఆహ్వానిస్తున్నాను! శుక్ల పక్షం! ఏ పక్షపాతం లేక వెన్నెల వాన కురిపిస్తున్న వేళ! […]

దూరమైనను నించుక భారమనక ఎట్టి భయమును లేక మేమిందరమును ప్రాచ్యదేశానికేతెంచి పరవశించు చున్న, మాతృప్రదేశమ్ము నెన్నెదము మదిని!! 1 చింతపండు లేక చిరుధాన్యములు లేక వెనిగరే శరణ్య మనుచు వేరు దిక్కులేక, యిచటి తినుబండములలోన

అప్పటి గేపకం! అమ్మని! ఇంటి ముందు చెట్టు కొమ్మ! లెమ్మని ఎపుడు లేపిందో గానీ! నిమ్మళంగా నిద్రోతున్న నా నుదిటిపై! ఓ కమ్మని సంతకం! గాఢ నిద్ర ఊరి మధ్య దారిలో! సుమ్మ గుడ్డ

నింగిన ఎగిరే పక్షులు ఎన్నో, ఆ పక్షులకు గూడునిచ్చే వృక్షాలెన్నో తీరం చేరే కెరటాలు ఎన్నో, ఆ తీరాన ఉన్న ఇసుక రేణువులెన్నో నేలపైనున్న జీవులు ఎన్నో, ఆ జీవులు చేసే వింతలు ఎన్నో

తుఫాను కంటే వేగంగా దూసుకు వచ్చేసిందీ కరోన భూకంపం కంటే ఎక్కువగా కంపించేసిందీ కరోన ఆటవికుల పొదల నిప్పుకంటే తీవ్ర మైనదీ కరోన విషవాయువుల నష్టం కంటే దారుణమైనదీ కరోన వాయు ప్రయాణాన్నిస్తంభింప జేసిందీ

మనిషికి పుట్టుకంటేనే భయం! అమ్మ కడుపునుండి తిన్నగా వస్తాడో,రాడోని భయం! ఆపై వేసే అడుగు, ఎక్కడ వేస్తే ఏమౌతుందోనని భయం! అటుపై చదువు గిదువు! పాసవుతామా?లేదాని?భయం! పాసైతే! ర్యాంకు ఒకటా?వందా?భయం! పోతే కన్నవాళ్ళు కసురుతారేమో